مشکلات و معضلات بسته بندی مرغ

مشکلات بازار:

از جمله­ ی مهمترین معضلات این صنعت در عرصه­ ی بازار، قطعه کردن و بی­ استخوان کردن مرغ توسط مغازه­ های مرغ ­فروشی­ ها است که علاوه بر غیربهداشتی بودن به مانع بزرگی در رشد حجم بازار واحدهای تولیدی این رشته تبدیل شده است و جا دارد از طریق هماهنگی صنفی میان صاحبین صنعت و مذاکره با مسئولین سازمان دامپزشکی از این کار جلوگیری شود.

مشکلات تولید:

با توسعه­ ی بازار و افزایش حجم عملیات در واحدهای بسته­ بندی مرغ نیاز به تحول در روش­ های تولید به شدت ضرورت یافته است. در حال حاضر در اکثر قریب به اتفاق واحدهای فعال، تولید به روش سنتی صورت می ­پذیرد. یعنی کل فرآیند پوست­کنی، قطعه ­بندی، چربی­ گیری، پاکسازی و قطعه­ بندی روی تعدادی میز کار و توسط کارگران به طور کاملا دستی انجام می­ گیرد و تقریبا از هیچ ماشین­ آلات صنعتی در این زمینه استفاده نمی­ شود. و این امر موجب مشکلات زیر می­ گردد:

• کاهش بهره ­وری نیروی کار و افزایش هزینه ­ی تولید
• کاهش ظرفیت سالن تولید و عدم بهره برداری مناسب از فضا
• کاهش سطح بهداشت و افزایش بار میکروبی و در نتیجه کاهش زمان مصرف محصول
• افزایش مصرف آب جهت شستشو و انرژی جهت برودت مورد نیاز محصول

در قسمت بعد به تفضیل در این مورد خواهیم نوشت اما پیش از آن یک نکته شایان ذکر است که با تغییر روش تولید از سنتی به صنعتی و ایجاد اتوماسیون در پروسه­ ی قطعه ­بندی و بسته­ بندی نه تنها مشکلات فوق برطرف می­ شود بلکه هم مصرف­ کنندگان با توجه به مسائل بهداشتی بعد از آشنایی از طریق تبلیغات راغب می­ شوند تا کالای خود را از مرغ­ فروشی­ ها نخرند و هم مسئولین دامپزشکی بعد مشاهده ­ی تفاوت­ های میان قطعه­ بندی صنعتی در سالن­ های تولید و قطعه­ بندی سنتی در مغازه ­ها در جلوگیری از این امر مصمم ­تر خواهند شد.

[ بازدید : 13 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

بسته بندی مرغ

قسمت اول (تاریخچه)

قطعه ­بندی و بسته­ بندی مرغ در کشور ما، صنعت نوپایی است که در اوایل دهه ­ی هشتاد با تاسیس و راه ­اندازی فروشگاه­ های زنجیره ­ای شهروند و رفاه و … در ایران رونق گرفت. پیش از آن ابتدا برخی از مرغ ­فروشی ­ها در همان محل اقدام به خرد کردن مرغ می­ کردند اما واحدهای تولیدی مستقلی برای این کار وجود نداشت.

لازم به ذکر است تا پیش از این تاریخ، تنها واحدی که در فضای مناسب و با ماشین ­آلات صنعتی آغازگر و پیشتاز این رشته شد، شرکت اطعمه ی پارس با نام تجاری تیهو بود که از اواسط دهه­ ی هفتاد در این زمینه شروع به کار کرد. به مرور با توسعه­ ی فروشگاه­ های زنجیره­ ای و تغییرات روش مصرف در خانوارهای پایتخت­ نشین، فرهنگ غذایی مصرف­ کنندگان به سمت استفاده از موادغذایی آماده­ ی طبخ گرایش روزافزونی یافت. پس از مدتی تعدادی از عمده ­فروشان مرغ در بازارچه ­ی بهمن تهران، با اختصاص بخشی از فضای کار خود به قطعه ­بندی مرغ در تناژ بالا مشغول شدند و این آغاز تحول سریع در این صنعت بود. با شیوع فرهنگ جدید مصرف مرغ قطعه­ شده و آماده­ ی طبخ، به مرور ابتدا در تهران و سپس در شهرهای بزرگ و مراکز استان و سرانجام در سراسر ایران واحدهای قطعه­ بندی و بسته­ بندی مرغ در کنار کشتارگاه­ های طیور یا مستقل از آن­ها راه­ اندازی شد تا به جایی که امروزه این رشته خود به صنعت مهم و رو به رشدی در کشورمان بدل گردیده است.

[ بازدید : 16 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

مشبک روی جوی

در بسیاری از سالن­های مواد غذایی برای دفع پساب حاصل از خطوط تولید و همچنین فاضلاب ناشی از شستشوی ماشین آلات و غیره، جوی­ های سرباز در کف سالن احداث می­نمایند که به منظور پوشش روی آن­ها از مشبک­ روی جوی استفاده می­شود. این مشبک­ها علاوه بر قاب دورشان که می­بایست حداقل از ورق ۳ میلیمتر باشد دارای دو نوع تسمه­ ی عرضی و طولی هستند که در هم کلاف شده و سپس جوش داده می­شوند.

تسمه­ های عرضی در واقع نقش باربر را ایفا می­نمایند و معمولا با فواصل ۳ سانتیمتر از یکدیگر قرار دارند. هر چه ارتفاع و ضخامت آن­ها بیشتر باشد مشبک توان تحمل بار بیشتری را دارد و دیرتر در برابر فشار عبور افراد یا بار تابیده یا خمیده می­شود. به همین دلیل در شرایط فشار نرمال معمولا از تسمه ­های ۲ میلیمتر استیل یا ۳ میلیمتر گالوانیزه با ارتفاع حداقل ۳ سانتیمتر استفاده می­شود.

تسمه­ های طولی در واقع نقش متصل کننده دارند و در حالت معمول با فواصل ۱۰ سانتیمتر کار گذاشته می­شوند مگر زمانی که بخواهیم مانع عبور اشیای درشت بشویم در آن صورت فاصله تا ۳ انتیمتر کاهش می­یابد. بایست توجه داشت از آن جا که برای محل عبور تسمه­ های طولی نیاز است که تسمه­ های عرضی شکاف داده شوند هر چه تعداد این شکاف­ها بیشتر باشد مقاومت تسمه­ های عرضی در اثر برش کاهش می­یابد. پس ایده ­آل ترین و مقاوم ترین مشبک دارای چشمه ­های ۱۰*۳ سانتیمتر می­باشد یعنی فواصل تسمه­ های عرضی آن با یکدیگر ۳ سانتیمتر و فواصل تسمه­ های طولی آن با یکدیگر ۱۰ سانتیمتر است. بسیاری اوقات بجای تسمه­ های طولی ۳ سانتیمتر با ضخامت ۲ یا ۳ میلیمتر، از نیم ­تسمه یا میلگرد ۸ میلیمتر استفاده می­شود.

مشبک­ های روی جوی باید حتما از استیل یا گالوانیزه­ گرم تولید گردد تا هم مناسب سالن­های موادغذایی باشد و هم در اثر رطوبت دچار زنگ­ زدگی نشود.

نکته­ ی ۱: بسیاری اوقات بجای مشبک از قاب­های تولید شده از قوطی (پروفیل) استفاده می­شود که نه تنها از لحاظ قیمت، هزینه­ ی بیشتری دارد بلکه از لحاظ مقاومت به علت عدم تحمل بار عمودی از استحکام کمتری برخوردار است.

نکته­ ی ۲: در تولید مشبک روی جوی بخصوص مدل گالوانیزه حتما بایت از دستگاه جوش co2 استفاده شود تا محل جوشکاری فاقد گل جوش باشد در غیر این صورت هر میزان هم در زدودن گل جوش تلاش شود، قطعاتی از آن باقی مانده و در نتیجه مانع گالوانیزه شدن کامل می­گردد که این امر در هنگام استفاده از مشبک به سرعت باعث زنگ­ زدگی می­گردد.

[ بازدید : 12 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

نبشی کناره­ جوی ویژه مشبک روی جوی

در اغلب سالن های مواد غذایی برای دفع پساب حاصل از تولید و هم چنین شستشوی ماشین آلات و غیره معمولاً در کف سالن جوی های سربازی احداث می گردد که نیاز به قراردادن درپوش های متحرک دارند. در بسیاری از سالن های تولید برای این منظور لبه ی سنگ کف سالن و لبه ی سنگ کنار جوی را به ترتیبی کار می گذارند که مشبک به روی آن بنشیند و این کار کاملا غیر حرفه ای است زیرا پس از مدتی لبه ی سنگ ها به راحتی در اثر عبور و مرور می شکند و مشبک به خوبی روی آن مستقر نمی شود. در نتیجه ترمیم آن مستلزم صرف هزینه و زمان زیاد است.

راه حل چیست؟

برای استقرار زیر ساخت صحیح برای این مشبک ها، پیشنهاد می شود از نبشی های استیل یا گالوانیزه ی گرم به طول دو متر در هر طرف جوی استفاده شود. در قسمت زاویه پشت نبشی با فواصل حداکثر ۷۰ سانت حتما شاخک هایی از میلگرد جوش داده شود تا در داخل بتن زیر سنگ درگیر و پایدار گردد. به منظور تامین استحکام کافی ضخامت این نبشی حداقل ۳ میلیمتر باید باشد و توصیه می گردد از نبشی ۴ سانتیمتری استفاده گردد تا مشبک با قطر ۳ سانت به راحتی در داخل آن قرار گیرد. نبشی های ذکر شده حتما پیش از کارگذاشتن در بتن زیر سنگ حتما باید تاب-گیری شود تا بعدا باعث لق زدن مشبک نشود.
نکته ی مهم : بسیاری اوقات برای صرفه جویی از نبشی آهنی برای این کار استفاده می شود اما باید توجه داشت که نبشی آهن حتی اگر دارای پوشش ضدزنگ باشد پس از مدتی در اثر رطوبت و سایش دچار زنگ زدگی می شود و تعویض آن نیازمند تخریب کامل جوی می باشد.

[ بازدید : 16 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

کاربرد تسمه نقاله (Conveyor belt)

یکی از مهم ترین ماشین آلات برای افزایش بهره وری و کاهش هزینه جابجایی در صنعت، تسمه نقاله ها هستند. با استفاده از انواع تسمه های نقاله، کلیه جابجایی مواد اولیه، قطعات حین تولید و محصول نهایی که باعث هزینه های گزاف می شود به طور اتوماتیک انجام می پذیرد. هر تسمه نقاله از اجزاء زیر تشکیل شده است:

۱- بدنه تسمه یا کانوایر

معمولا بدنه از جنس فلز می باشد که متناسب با کاربرد از آهن، استیل یا آلومینیوم طراحی و تولید می شود. بدنه می بایست استحکام لازم را متناسب با طول و عرض و ارتفاع تسمه داشته باشد. ضمناً در محاسبه بدنه، وزن کل کالایی که در پیک کاری روی نقاله قرار دارد نیز باید در نظر گرفته شود.

۲- سیستم محرک نقاله

این سیستم از قسمت های زیر تشکیل شده است:

۲-۱- موتور یا موتور گیربکس: هر تسمه نقاله توسط موتور گیربکس یا موتور با کمک تسمه و فولی یا دنده و زنجیر نیروی محرک لازم برای حرکت نوار را فراهم می سازد.

۲-۲- توپی یا چرخ دنده: در سر و ته نوار نقاله دو عدد غلطک وجود دارد که نوار را روی آنها به حرکت در می آید. در برخی از انواع تسمه نقاله ها به جای توپی از چرخ دنده های pvc استفاده می شود.

۲-۳- شفت: توپی یا چرخ دنده های مذکور توسط شفت به موتور یا گیربکس متصل می شوند و با حرکت آن انتقال نیرو صورت می پذیرد.

۳- نوار نقاله

نوار نقاله انواع مختلف دارد:

– نوار pvc

– نوار مدولار (استیل، آهنی، pvc)

– نوار لاستیکی

هریک از نوارهای مذکور متناسب با کاربردشان در شرایط مختلف استفاده می شوند.

طولانی ترین نوارهای نقاله جهان:

طولانی ترین سیستم انتقال نقاله ای در جهان در منطقه ای بیابانی در جنوب کشور مراکش به نام صحرای غربی وجود دارد. طول این تسمه نقاله ۹۸ کیلومتر (۶۱ مایل) است و از معادن فسفات شهرک بوکراع تا ساحل جنوبی شهر العیون ادامه دارد.

طولانی ترین سیستم نوار نقاله استفاده شده در فرودگاه بین المللی دبی وجود دارد که چمدان ها را به طول ۶۳ کیلومتر (۳۹ مایل) جا به جا می کند. این سیستم توسط شرکت زیمنس نصب و در سال ۲۰۰۸ راه اندازی شد.

[ بازدید : 15 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

مشکلات تولید در فرآوری پای مرغ صادراتی
قسمت دوم : (رطوبت غیر استاندارد)

بسیاری اوقات در تولید پای مرغ به منظور صادرات، مشکلاتی بروز می کند که در نهایت منجر به کاهش کیفیت و در نتیجه افت قیمت محصول پای مرغ می گردد. در قسمت اول به افزایش بیش از حد مجاز بار آلودگی پرداختیم و در این قسمت در مورد رطوبت غیر استاندارد در بسته بندی توضیح خواهیم داد:
وجود رطوبت بیش از حد در بسته بندی های صادراتی پای مرغ به صورت برفک و قطعه یخ در کف پلاستیک یکی از عواملی است که موجب نارضایتی خریداران و گاه کسر قیمت توافق شده می گردد. بسیاری از تولید کنندگان به اشتباه گمان دارند که این رطوبت حاصل آب باقی مانده از شستشوی نهایی پای مرغ است در حالی که عمده رطوبت مذبور ناشی از ترشح یا پس دادن آب میان بافتی خود پای مرغ تولیدی است که در اثر گرم شدن از مقطع برش، به مرور خارج می شود.
برای جلوگیری از این امر باید پس از پوست کنی پای مرغ، در تمام مراحل تا انجماد محصول، آن را در دمای حداکثر ۴ درجه سانتی گراد نگاه داشت. به منظور تامین این درجه حرارت می بایست موارد زیر رعایت شود:
۱- خنک کردن پای مرغ پس از پوست کنی در داخل چیلر پارویی در مخلوط آب و پودر یخ که قالب یخ توسط یخ خردکن به مقدار مورد نیاز پودر و به آب داخل چیلر اضافه می شود.
۲- خنک نگاه داشتن فضای سالن تمیز در حد امکان
۳- کاهش زمان فراوری محصول در سالن تولید
۴- استفاده از پودر یخ یا انتقال محصول نیمه فراوری شده به سردخانه در صورت لزوم
۵- انتقال پای مرغ پس از فرآوری و بسته بندی به سردخانه پیش سرد
۶- استفاده از تونل انجماد استاندارد با دمای ۳۷ درجه زیر صفر
توضیح: در صورت استاندارد نبودن عمل کرد تونل علاوه بر جمع شدن آب در کف کیسه پلاستیک و بعضا خطر فساد محصول، پای مرغ پس از انجماد به علت ترکیدن رگ های زیر پوست به رنگ قرمز در می آید در حالی در تونل انجماد با دمای مناسب محصول نهایی صورتی رنگ می شود که این یکی از موارد مهم در تعیین سطح کیفیت پای مرغ صادراتی است.

[ بازدید : 12 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

مشکلات تولید در فرآوری پای مرغ صادراتی
قسمت اول: (بار آلودگی)
بسیاری اوقات در تولید پای مرغ به منظور صادرات، مشکلاتی بروز می کند که در نهایت منجر به کاهش کیفیت و در نتیجه افت قیمت محصول پای مرغ می گردد. مهمترین این موارد افزایش بیش از حد مجاز بار آلودگی است. لازم به ذکر است که گاه این امر حتی باعث معدوم شدن کالا در کشور مبدا توسط مراجع و ناظرین بهداشتی می شود.
در این مقاله سعی می کنیم به طور مختصر به مشکلات تولید در فرآوری پای مرغ صادراتی بپردازیم:
از آنجا که پای مرغ از کشتارگاه حمل می گردد و خود حاوی مقادیر زیادی فضولات مرغ است، به طور طبیعی بار آلودگی بالایی دارد لذا به منظور کاهش بار آلودگی بایست به نکات ذیل توجه کرد :
الف – پای مرغ باید در کشتارگاه توسط آب سرد شستشو شود تا ضمن خنک شدن مقداری آلودگی آن کاهش یابد و سپس در سردخانه نگهداری شود یا با پودر یخ مخلوط شده و در نهایت توسط ماشین یخچالدار به واحد بسته بندی حمل شود. این امر باعث کاهش رشد میکروب ها و آمادگی فساد اولیه در پای مرغ ورودی می شود.
ب – در بدو ورود باید ترجیحا در صورت مشاهده آلودگی بیش از حد، پای مرغ شستشو شده و به سردخانه بالای صفر در سالن غیر تمیز منتقل گردد تا به مرور جهت پوستکنی به خط تولید ارسال شود.
ج – علاوه بر رعایت دمای سالن تولید، خود پای مرغ نیز می باید در پروسه تولید خنک نگهداری شود لذا حتما پس از پوستکنی باید توسط چیلر به خوبی خنک شده و از نگهداری بیش از حد در پروسه بسته بندی خودداری شود و در صورت لزوم با استفاده از پودر یخ مانع از افزایش دمای آن شد. در نهایت پس از بسته بندی و قرار گرفتن در کارتن فورا به تونل انجماد یا حداقل به اتاقک پیش سرد منتقل شود. فراموش نکنید که پای مرغ پس از بسته بندی در لفاف پلاستیک شرایط مناسبی برای گرم و فاسد شدن دارد.
د- به منظور کاهش بار آلودگی پروسه تولید، پیش از انتقال پای مرغ به نقاله کنترل نهایی، می بایست محصول توسط دستگاه فنیشر شستشو شود. این دستگاه ضمن جداسازی تکه های پوست و پر باقی-مانده، پای مرغ عمل آوری شده را توسط آب تمیز می شوید و به مرور روی نقاله کنترل تخلیه می-نماید.

[ بازدید : 19 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

کنترل کیفیت در صادرات پای مرغ

در صادرات پای مرغ پس از پوست کنی و پنجه زنی و شستشو توسط دستگاه فنیشر، محصول برای کنترل کیفیت نهایی به روی تسمه نقاله آب چکان و کنترل منتقل می شود تا کارگران پای مرغ های معیوب را جدا کرده و محصول فرآوری شده بی عیب به قسمت بسته بندی هدایت شود.
سوال اینجاست که تفاوت محصول معیوب و سالم چیست؟ عدم دقت و توجیه نبودن پرسنل یا منجر به تفکیک بیشتر و افزایش ضایعات می شود، یا باعث کاهش کیفیت محصول و در نتیجه افت ارزش صادراتی کالا می شود. پس می بایست پرسنل قسمت کنترل کاملا آگاه باشند که پای مرغ سالم باید دارای شرایط زیر باشد:
۱- فاقد بریدی انگشتان، ناخن ها یا له شدگی
۲- فاقد پوست زرد یا غلاف ناخن
۳- فاقد خال خال سیاه به تعداد زیاد یا رنگ خاکستری
۴- فاقد شکستگی شدید در استخوان اصلی قلمی شکل
۵- فاقد زخم در قسمت کف پا و لای انگشتان
۶- در پای کامل می بایست برش از ناحیه مفصل یل کمی پایینتر خورده باشد
۷- در پنجه برش حداکثر باید یک سانتی متر بالاتر از ناخنک روی ساق باشد
۸- عدم وجود پر یا پوست جدا شده پا در میان محصول
توجه:
الف) در صورت برش های غیر استاندارد می توان محصول را جهت اصلاح مجددا به خط تولید عودت داد.
ب) در مورد پاهای دارای کف زخمی، در صورت وجود زخم کوچک در کف پا امکان اصلاح وجود دارد اما پای مرغ هایی که دارای زخم عمیق هستند یا زخم تا لای انگشتان گسترده شده است می بایست باید به ضایعات منتقل شوند.

[ بازدید : 17 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

چگونگی فرآوری پای مرغ

پای مرغ پس از حمل از کشتارگاه به واحد فرآوری در ۲ سالن مجزا عمل آوری می شود:

۱ – سالن اولیه (غیرتمیز)
در این سالن عملیات تخلیه، آماده سازی و پوستکنی پای مرغ انجام می شود و می بایست متناسب با ظرفیت پای مرغ ورودی، دارای سردخانه بالای صفر درجه و اتاقک ضایعات باشد.
چیدمان ماشین آلات متناسب با سفارش مشتری به شرح ذیل است:
اسکالدر
پوستکن
نقاله انتقال

ماشین آلات مذکور به دو شکل تمام اتوماتیک و نیمه اتوماتیک طراحی و تولید می شود.

۲- سالن ثانویه (تمیز)
دراین سالن عملیات خنک سازی، اصلاح کف زخمی، پنجه زنی، کنترل و بسته بندی انجام می شود و دارای سردخانه بالای صفر درجه (پیش سرد کن)، تونل انجماد، اتاقک نگهداری یخ و سردخانه نگهداری زیر صفر درجه می باشد.
چیدمان ماشین آلات متناسب با سفارش مشتری به شرح ذیل است:
چیلر پارویی
میز یا نقاله اصلاح و پاکسازی کف زخمی
پنجه زن نواری یا خورشیدی
نقاله انتقال به فینیشر
فینیشر
نقاله کنترل
نقاله بسته بندی
شرکت استیلا با اتکا به رزومه کاری خود و آشنایی کامل با تولید و بسته بندی پای مرغ تنها سازنده خط کامل فرآوری پای مرغ در ایران است که علاوه بر ارائه ماشین آلات پای مرغ مورد نیاز، آمادگی دارد کلیه مشاوره های لازم در خصوص راه اندازی واحدهای عمل آوری پای مرغ را در اختیار قرار دهد.

[ بازدید : 16 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

صادرات پای مرغ

تولید و عمل آوری پای مرغ به منظور صادرات، صنعت نسبتاً جدیدی است که در دو دهه اخیر در ایران رواج یافته است. پیش از آن اغلب پای مرغ حاصله از کشتارهای طیور به جز مقدار اندکی که به مصرف خوراک داخلی می رسید الباقی در واحدهای تبدیل ضایعات جهت خوراک طیور فرآوری می شد که این امر بازدهی سود بسیار کمی داشت.
از اوایل دهه هفتاد شمسی چند شرکت ایرانی اقدام به فرآوری و تولید پای مرغ به منظور صادرات نمودندکه به عنوان پیشتاز این امر باید به شرکت ایران تیهو اشاره کرد که نخستین بار به طور صنعتی و پیشرفته و در حجم انبوه به راه اندازی سالن تولید و فرآوری پای مرغ نمود و با جمع آوری پای مرغ از کشتارگاه ها و فرآوری و صادرات آن گام مهمی را در راستای شکوفایی این صنعت برداشت.
در ابتدا به علت شرایط داخلی و عدم وجود تکنولوژی مربوطه، بخش عمده ای از پروسه تولید توسط دست انجام می گرفت و از آنجا که ماشین آلات وارداتی به علت شرایط ویژه این صنعت در ایران و جدایی واحدهای عمل آوری از کشتارگاه ها قابل استفاده عملی نبود، با گذشت چند سال صنعتگران ایران از جمله شرکت استیلا اقدام به طراحی ماشین آلات مورد نیاز نمودند.
اینک به ویژه با توجه به افزایش نرخ ارز و رونق صادرات، این رشته تولیدی تبدیل به صنعت پویایی گردیده است که در سراسر کشور تعداد زیادی از افراد را در چرخه خود مشغول و منتفع داشته و منجر به تأسیس واحدهای تولید بسیار شده است.

مشکلات صادرات پای مرغ

مقصد اغلب محموله های پای مرغ صادر شده از سراسر جهان، کشور چین می باشد که این ماده غذایی یکی از مواد پروتئینی مورد علاقه آنان می باشد و به طرق مختلف در غذاهای سنتی خود آن را طبخ می نمایند. در صادرات این محصول به کشور چین دو مشکل مهم وجود دارد:

الف – عدم توجه صادرکنندگان به کیفیت
با توجه به اینکه بسیاری از صادرکنندگان ایرانی هنوز به طور عادت به پای مرغ به عنوان یک ماده غذایی بی ارزش نگاه می کنند، در فرآوری آن دقت لازم را به عمل نمی آورند و به مواردی همچون بار آلودگی، عدم وجود محصول معیوب و شرایط انجماد استاندارد آن توجه نمی کنند لذا در مقصد دچار مشکل می شوند به طوری که بسیاری از اوقات محصوله را با قیمت بسیار نازل به فروش می رسانند یا بعضا محموله صادر شده توسط مراجع قانونی کشور چین ضبط و معدوم می گردد.

ب –دوره های وقفه در صادرات
به علت عدم عقد پروتکل قانونی مبنی بر صادرات پای مرغ از ایران به چین، کل محموله های صادره به طور غیر مستقیم از بنادر ثالث به آن کشور صادر می شود که هر از گاهی این موضوع با تغییر قوانین کشور چین منجر به وقفه های ادواری در امر صارات می گردد. در نتیجه شرکت هایی که اقدامات لازم از جمله کاهش تولید یا تامین سرمایه در گردش لازم را نکرده باشند دچار مشکل می شوند.
جدا از مشکلات مذکور، تولید پای مرغ به منظور صادرات از ضریب سود بسیار بالاتری از سایر رشته های مشابه برخوردار است و با در نظر گرفتن مدیریت مطلوب و هم چنین ظرفیت تولید مناطق مختلف جغرافیایی سرمایه گذاری در این رشته توصیه می شود.

[ بازدید : 13 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]